Μωραίνει Κύριος…
- 13 Αυγούστου 2011 13:34
- Αριθμός σχολίων: 0
Μία από τις πλέον διαδεδομένες και επαναλαμβανόμενες συζητήσεις των τελευταίων ετών στη χώρα μας είναι αυτή που αφορά το κράτος, τις σπατάλες και τα ελλείμματά του. Η παραδοχή του προβλήματος, που είναι πλέον σχεδόν καθολική, θα αρκούσε ίσως σε οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα για να τεθούν σε κίνηση οι διαδικασίες επίλυσής του. Στην Ελλάδα του 2011, όμως, τα αυτονόητα δεν ισχύουν! Μήπως τα ίδια δεν συζητούμε εδώ και δεκαετίες και για θέματα όπως η εκτεταμένη διαφθορά και η προκλητική διαπλοκή πολιτικών, εκδοτικών και οικονομικών συμφερόντων στον δημόσιο βίο; Αλλαξε τίποτε; Προχώρησε έστω και λίγο η περιβόητη κάθαρση της πολιτικής μας ζωής, που τόσο πολλοί και με τόση ένταση έχουν υποσχεθεί; Υπάρχει έστω και ένα από τα δεκάδες σκάνδαλα της μεταπολιτευτικής περιόδου για το οποίο να μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι διερευνήθηκε σε βάθος και τελικά τιμωρήθηκαν οι υπαίτιοι; Και αν όχι, μήπως τουλάχιστον «θωρακίσαμε» τη Δημοκρατία μας με τους αδιάβλητους και ισχυρούς εκείνους θεσμούς, που κατοχυρώνουν τη διαφάνεια και εμπεδώνουν τη δικαιοσύνη στη λειτουργία του κράτους μας; Μήπως αξιοποιήσαμε την εμπειρία του κακού παρελθόντος, για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές;
ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ και γνωστές τοις πάσι οι απαντήσεις. Τώρα, όμως, τα περιθώρια απόδρασης από τη σκληρή πραγματικότητα και από τα όσα επιτάσσει η απλή λογική είναι πια ελάχιστα. Για να θυμηθώ ένα προεκλογικό σύνθημα του σημερινού μας πρωθυπουργού… «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»! Και αυτή τη φορά όλα δείχνουν ότι δεν θα μας σώσει κανείς… Το σωσίβιο που μας πέταξαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας πριν από λίγες ημέρες ήταν μάλλον το τελευταίο! Αν διαβάσετε το σημερινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Real news για τα όσα συζητούνται στα παρασκήνια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, θα συνειδητοποιήσετε πόσο δύσκολα εξακολουθούν να είναι τα πράγματα για τη χώρα μας και πόσο ανοηταίνουν όσοι πανηγυρίζουν, θεωρώντας ότι με την πρόσφατη απόφαση των Βρυξελλών λύθηκε οριστικά το ελληνικό πρόβλημα! Απλώς κερδίσαμε, γι’ άλλη μια φορά, χρόνο για να προχωρήσουμε στις αλλαγές που απαιτούνται, ώστε να σταθούμε σύντομα ξανά όρθιοι στα πόδια μας. Αν δεν το πράξουμε ούτε τώρα, αν κλοτσήσουμε και αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα οδηγηθούμε στην πλήρη και οριστική κατάρρευση. Στην οικονομική και πολιτική χρεοκοπία!
«ΑΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΤΕ να μειώσετε κατά 30% το κόστος λειτουργίας του δημόσιου τομέα, τις δαπάνες του κράτους, τότε θα έχετε κάνει ένα μεγάλο και σταθερό βήμα για την εξυγίανση και τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας»! Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα των ελεγκτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν επισκέφθηκαν την Ελλάδα λίγες μέρες πριν από την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, τον Μάιο του 2010. Και αυτή παραμένει η ισχυρή πεποίθηση όχι μόνο των αξιωματούχων των Βρυξελλών, αλλά και της ηγεσίας του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Κυρίως, όμως, αποτελεί την εδραία πεποίθηση της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών, που έχουν βαρεθεί να βλέπουν τις θυσίες τους να εξαφανίζονται στις «μαύρες τρύπες» ενός αδηφάγου και αναποτελεσματικού δημόσιου τομέα. Παρ’ όλα αυτά, έχουν περάσει 15 μήνες από τον πρώτο έλεγχο της τρόικας και 22 από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και τα απτά αποτελέσματα από την προσπάθεια για συμμάζεμα του σπάταλου κράτους είναι ελάχιστα. Σχεδόν μηδενικά! Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με τον «Καλλικράτη στις εφορίες», το σχέδιο δηλαδή για τη συγχώνευση των 280 εφοριών της χώρας σε 30. Έχει εξαγγελθεί τρεις φορές τον τελευταίο χρόνο. Και ακόμα δεν έχει εφαρμοσθεί…
ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟ εγχείρημα για την περιστολή των κρατικών δαπανών είναι η κατάργηση ή συγχώνευση φορέων και οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που σήμερα παράγουν μόνον ελλείμματα. Οι οργανισμοί αυτοί στοιχίζουν στους φορολογουμένους πάνω από 5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Στην πλειονότητά τους αποτελούν δημιουργήματα της πράσινης και της γαλάζιας κομματοκρατίας. Συστήνονταν εν μια νυκτί για να βολευτούν στελέχη και ψηφοφόροι των εκάστοτε κυβερνήσεων και αποτελούν ακόμα την αιχμή του δόρατος του κομματικού κράτους και πολύ συχνά εστίες εκτεταμένης διαφθοράς. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι σε πολλούς από αυτούς τους φορείς οι προσλήψεις γίνονται ανεξέλεγκτα, καθώς δεν εντάσσονται στις διαδικασίες του ΑΣΕΠ…
ΟΥΤΕ ΚΑΝ τον ακριβή αριθμό των οργανισμών αυτών δεν γνωρίζουμε! Αλλοι μιλούν για 1.500 και άλλοι για 2.500! Ο Γιάννης Παπαθανασίου της Ν.Δ. μιλούσε για 1.011, ο Θεόδωρος Πάγκαλος κατέγραψε 1.800, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος στην έκθεση του 2010 εκτιμά ότι ανέρχονται σε 5.000! Από αυτούς, μέχρι σήμερα έχουν καταργηθεί με απόφαση του περασμένου Νοεμβρίου μόλις 77, ενώ έχουν συγχωνευθεί άλλοι 16 σε 7, με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση περίπου 10 εκατ. ευρώ. Αστεία πράγματα… Και μόλις την περασμένη εβδομάδα, υπό την ασφυκτική πίεση της τρόικας, ανακοινώθηκε επιτέλους η κατάργηση, εκκαθάριση ή συγχώνευση 40 ακόμη οργανισμών και κατατέθηκε η σχετική τροπολογία.
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ δύο χρόνια συζητήσεων για να αποφασίσουμε αν θα συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε ή αν θα κλείσουμε τον Σταθμό Ελέγχου Κάπρων ή το Κέντρο Εκπαίδευσης στην Ιππασία ή τα Κέντρα Νεότητας για το Εργαζόμενο Κορίτσι, αλλά και αν θα συγχωνεύσουμε ή όχι την Εταιρεία Ανάπτυξης Κεραμικών και Πυρίμαχων Υλικών με την Εταιρεία Βιομηχανικής Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης Μετάλλων και την Εταιρεία Τεχνολογικής Ανάπτυξης Κλωστοϋφαντουργίας, Ενδυσης και Ινών σε μια ενιαία εταιρεία…
Η ΧΩΡΑ βουλιάζει οικονομικά, αλλά και στο τέλμα της διεθνούς ανυποληψίας και ημείς άδομεν! Η κρίση γίνεται κάθε μέρα και πιο βαθιά, κάθε μέρα και πιο απειλητική και το πολιτικό μας σύστημα, αντί να πάρει γρήγορες και γενναίες αποφάσεις, αγωνίζεται ακόμα για να διατηρήσει τα κεκτημένα και τα προνόμια των πράσινων και των γαλάζιων κομματικών στρατών στο Δημόσιο. Μωραίνει Κύριος…”
Σχόλιο Νεολαίας : και να πεις ότι τα λέει κανένας τυχαίος ?? Πρωτοκλασάτος δημοσιογράφος της χώρας τα γράφει ! Εμείς που λέμε τα ίδια είμαστε υποτίθεται ακραίοι !!
Αφήστε το σχόλιό σας