Οι Έλληνες είμαστε ακόμα εδώ!

Σάββατο 17 Μαρτίου 2007
Εισήγηση του Προέδρου της ΝΕ.Ο.Σ. Παναγιώτη Α. Καράμπελα
στην 7η σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.

Το στίγμα, ο γνώμονας της προσπάθειας που χαρακτηρίζει διαχρονικά κάθε Εθνικό Αγώνα και που αποτελεί βασικό πυλώνα της προσπάθειας που έχουμε ξεκινήσει εδώ και 6 χρόνια, είναι η ορθολογιστική προσέγγιση των Εθνικών μας θεμάτων και όλων των προκλήσεων που καλούμεθα να αντιμετωπίσουμε.

Στην Νεολαία Ορθόδοξου Συναγερμού ο στόχος ήταν πάντα, και παραμένει, η δημιουργία όλων εκείνων των κατάλληλων συνθηκών που είναι απαραίτητες για να μπορέσουν οι νέες γενεές να βγάλουν το Έθνος από το τέλμα στο οποίο το έχουν ρίξει οι εσφαλμένες αποφάσεις των διαφόρων "σωτήρων" που μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια. Οι συνθήκες όμως αυτές δεν έχουν να κάνουν με νόμους, κανόνες και ψηφίσματα. Έχουν να κάνουν με τον καθημερινό τρόπο ζωής των νέων Ελλήνων πολιτών σε όλους τους τομείς. Όταν απ' τη μία, λοιπόν, έχουν αναγκάσει τον νέο και την νέα της χώρας μας να σκέφτεται, να λειτουργεί και να κινείται μέσα σε ένα πλαίσιο μιζέριας και άκρατου ατομικισμού, χωρίς όραμα και συλλογικούς στόχους, είναι πιό εύκολο για τον κάθε ενδιαφερόμενο να προωθήσει ζημιογόνες λύσεις που υποθηκεύουν το μέλλον και τις ελπίδες μας. Επενδύοντας από την άλλη, αυτοί που προσπαθούν να μας ελέγξουν, στην πολιτική μυωπία που έχουν επιβάλλει στον πολιτικό κόσμο της χώρας, εξουδετερώνουν ό,τι αντιδράσεις θα μπορούσε να περιμένει κανείς και από τα κόμματα στα ανθελληνικά αυτά σχέδια.

Για αυτούς τους λόγους, η πρόταση την οποία πρεσβεύουμε και καταθέτουμε στον ελληνικό λαό, βασίζεται στην διαφοροποίηση του τρόπου σκέψης μας. Εκεί είναι η πηγή. Αν θέλουμε λοιπόν να ξαναβρούμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια και να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές, πρέπει να δώσουμε όραμα στον Έλληνα νεολαίο, στόχους που να μην βασίζονται στην ιδιοτέλεια. Αλλά πάνω απ' όλα, αυτό προυποθέτει ένα νέο πρότυπο ζωής: τον ηρωικό τρόπο ζωής, όπως τον ανέλυσε ο καθηγητής Ιωάννης Συκουτρής* στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Αυτή τη χαμένη αξιοπρέπεια, για να την ξανακερδίσουμε, πρέπει πρώτα να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να εμπνευστούμε από ήρωες σαν τον Λεωνίδα, και τον Καπετάν Κώττα, για να μπορέσουμε μετά με τη σειρά μας να ξυπνήσουμε τον Φίλιππο και τον Παύλο Μελά, τον ήρωα που όλοι έχουμε μέσα μας.

Και ηρωισμός χωρίς συμμετοχή δεν υπάρχει! Ηρωισμός από τον καναπέ δεν νοείται! Κινούμεθα κυρίες και κύριοι σε τροχιά εκλογών. Όποτε και αν γίνουν θα είμαστε έτοιμοι. Είτε Ιούνιο, είτε Οκτώβριο για εμάς δεν έχει σημασία! Πρέπει ο καθένας μας να διαθέσει τον εαυτό του και την δύναμή του στην κοινή αυτή προσπάθεια. Η Ελλάδα δεν θα σωθεί από μόνη της, η Ελλάδα θέλει την συμμετοχή ακόμα και την θυσία μας. Ο καθένας από εκεί που μπορεί: φυλλάδια, εκλογικός αντιπρόσωπος, πείθοντας έναν φίλο!

Υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί προς τα έξω την Κυριακή των εκλογών και θα ειπωθεί από όλους εμάς! Την Κυριακή των εκλογών θα διαδώσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα: "Οι Έλληνες είμαστε ακόμα εδώ!"

* " Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς-περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώσει επάνω του (θα προσελκύσει μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τα αστροπελέκια, δια να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Αλλά θα το κάνει όχι από πνεύμα αλτρουισμού και εθελουσίας υπέρ των άλλων. Είς την ετοιμότητα του κινδύνου τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα η γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των εκλεκτών (όχι καθήκον η πράξη φιλανθρωπίας) να συντρίβεται υπέρ των άλλων, υπό των άλλων-το πολυτιμότερον προνόμιον ! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είναι ο καρπός-αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφεί και θα σαπίσει, δια να αναφανεί το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει."

Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937)
Υφηγητής της αρχαίας φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Από το βιβλίο "Φιλοσοφία της ζωής - Ηρωικός τρόπος ζωής"

Αρχή σελίδας